Pochodzenie i opis botaniczny. Pochodzenie szalotki dotychczas nie zostało ustalone. Niektórzy autorzy uważają szalotkę za odmianę botaniczna cebuli zwyczajnej, inni za odrębny gatunek. Szalotka jest rośliną trwałą osiągająca wysokość 15-100 cm. Liście są stojące, rurkowate, wewnątrz puste, niższe od pędów kwiatostanowych.

Pod koniec okresu wegetacji liście zasychają. Szalotka tworzy cebulki podłużnie jajowate, barwy ciemno- szaro-fioletowej o wysokości 1 do 1,5 cm, średnicy 0,5-2,0 cm. Podobnie jak cebula zwyczajna szalotka zapada w stan spoczynku bezwzględnego. Niektóre typy szalotki rzadko tworzą pędy kwiatostanowe i nasiona, inne tworzą je łatwo. Szalotka ma kwiatostany i kwiaty podobne do cebuli zwyczajnej. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Kwiaty maja barwę fioletową. W kwiatostanach często tworzą się cebulki szczytowe.

Nasiona są podobne do nasion cebuli zwyczajnej.

Fotografie przedstawiające tę odmianę cebuli- kliknij w miniaturkę aby zobaczyć zdjęcie w pełnym rozmiarze

Znaczenie gospodarcze. Uprawiana tylko na działkach i ogródkach przydomowych, a jej znaczenie gospodarcze jest niewielkie. Ma najłagodniejszy smak ze wszystkich gatunków cebul. W USA uprawiana do celów handlowych.

Wymagania klimatyczno-glebowe. Wymagania szalotki są niewielkie. Na wiosnę rośliny zaczynają intensywnie rosnąć już w temperaturze kilku stopni powyżej zera. Wytrzymuje mrozy do -10°C. Wymagania co do światła i wody ma takie jak cebula zwyczajna. Na glebach ciężkich i podmokłych często gnije.

Uprawa. Szalotkę uprawia się w pierwszym lub drugim roku po oborniku. Nawożenie szalotki jest takie same jak cebuli zwyczajnej, z tym że azotem pogłównie najpóźniej nawozimy w maju. Szalotkę rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie z małych cebulek. Warunkiem uzyskania wysokiego plonu jest wczesny termin sadzenia cebulek na wiosnę. Cebulki sadzi się w rozstawie 30-40x10-12 cm i na głębokość 5 cm. Zabiegi pielęgnacyjne polegają na odchwaszczeniu gleby i spulchnianiu międzyrzędzi.

Zbiór i przechowywanie. W lipcu, gdy liście szalotki zaczynają zasychać, należy rozpocząć zbiór cebul, suszenie i sortowanie. Duże cebule przeznacza się do konsumpcji, a małe jako materiał rozmnożeniowy. Dosuszona szalotkę przechowujemy w suchym i przewiewnym pomieszczeniu do wiosny. Plon z 1 m2 wynosi około 1 kg.