Niszczyk zjadliwy (węgorek niszczyk) jest nicieniem o długości osobnika dorosłego od 1,0 do 1,3 mm. Ciało cienkie wydłużone, samiec bardziej wysmukły od samicy. Larwy podobne do osobników dorosłych. Larwy czwartego pokolenia przystosowane są do przetrwania niesprzyjających warunków życia takich jak okres zimy, susza przechodząc w stan anabiozy.

Rozkruszek cebulowy (nicień) roślinami żywicielskimi jest cebula zwyczajna i czosnek, oraz inne rośliny. Jest to półsaprofit. Występuje w Polsce we wszystkich rejonach, uszkadzając cebule w okresie wegetacji, jak i w przechowalni. Początkowo żerują na brzegach piętki, wskutek czego zmienia się w spróchniałą masę i odpada. Następnie przechodzą do środka cebuli i osiadają miedzy mięsistymi łuskami, którymi się żywią, rozkruszając je.

Miniarka cebulówka roślinami żywicielskimi jest cebula zwyczajna i inne gatunki z rodziny liliowych. Muchówki nakłuwają liście cebuli. Nakłucia są widoczne w postaci białych drobnych kropek, położonych w jednej linii lub rzadziej. Larwy wyjadają miękisz liści, pozostawiając zewnętrzną ściankę. W Polsce występuje we wszystkich rejonach.

Poskrzypka cebulowa- roślinami żywicielskimi tego szkodnika są wszystkie rośliny cebulowe. Młode larwy wygryzają otwory w liściach, starsze żerują wewnątrz liści. W Polsce występuje głównie w rejonach południowych i południowo-wschodnich. Chrząszcz silnie zbudowany, długości 6-8 mm i pokrywy ceglasto-czerwone. Jajo jest owalne czerwonobrunatne, wielkości 1,4-0,66 mm. Larwa do 8 mm długości, brunatno żółta, głowa i nogi czarne.

Udnica cebulowa - owady dorosłe żywią się nektarem kwitnących chwastów i roślin uprawnych. Larwy żerują między innymi na cebuli. Udnica atakuje cebulę uszkadzaną najczęściej przez śmietkę cebulankę lub inne szkodniki, oraz uszkodzoną mechanicznie. W Polsce występuje w rejonach stałej uprawy cebuli. Jest to muchówka długości 6,5-9 mm ciemnobrunatna z metalicznym połyskiem. Jajo białe, podłużnie owalne, długości 0,8 mm..

Wgryzka szczypiorka jest to niewielki motyl, do 2 cm długości. Szkodliwe są zielonkawe gąsienice długości 1 cm wygryzające tkankę liścia. Efektem żerowania jest tak zwane minowanie liści w postaci podłużnych jasnych plam, bądź ubytki tkanki liścia. Uszkodzenia są podobne do uszkodzeń powodowanych przez chowacza szczypiorka. Chowacz szczypiorek na plantacji pojawia się wczesną wiosną.

Chowacz szczypiorak jest to chrząszcz około 3 mm z wyraźna jasną smugą na stronie grzbietowej. Larwy są beznoznożne, do 7 mm długości cytrynowe z brunatną głową. Chrząszcze żerują na zewnątrz, a larwy wewnątrz rurki liścia. W miejscu żerowania widoczne są ubytki tkanki w postaci podłużnych pasm, bądź wygryzionych okienek. Potrafi zniszczyć od 10-30% uprawy cebuli.

Błotniszka czosnkówka jest groźnym szkodnikiem cebuli ozimej. Do tej pory była groźnym szkodnikiem cebuli dymki i czosnku sadzonego na jesieni, które rozpoczynały wegetacje wczesną wiosną. Roślinami żywicielskimi larw tej muchówki są dziko rosnące rośliny cebulowe, przede wszystkim dziki czosnek.

Śmietka cebulanka jest niewielką muchówką osiągającą długość do 6 mm. W ciągu roku ma dwa pokolenia: I pokolenie pojawia się na początku maja; natomiast II pokolenie nalatuje w lipcu. Stadium szkodliwym jest biała beznożna larwa, która żerując wewnątrz rośliny powoduje jej zasychanie. Z reguły II pokolenie w uprawach konwencjonalnych uważane jest za mniej szkodliwe.

Wciornastki są to szkodniki, które atakują zarówno jesienią jak i wiosną. Osobniki dorosłe są szare bądź brunatne, maja około 2mm długości. Larwy są nieco mniejsze jasnożółte. Szkodliwe są wszystkie stadia rozwojowe wciornastka. W tradycyjnej uprawie wiosennej występuje 6-7 pokoleń, w uprawie cebuli ozimej występuje 2-3 pokolenia na jesieni, oraz 2 pokolenia wiosną.