Głownia jest groźna chorobą na terenach gdzie jest uprawiana od szeregu lat bez zmianowania. Cebula jest porażana w 4-5 dni po skiełkowaniu, gdy liścień jest jeszcze w glebie. Liścień jest porażany w kilku miejscach. Po wydostaniu się na powierzchnię jest znacznie odporniejszy. Na porażonych liściach pojawiają się drobne ciemne zgrubienia, które po pewnym czasie przybierają barwę ołowiowo-szarą.
Skórka na nich pęka i wysypuje się czarny pył z zarodnikami grzyba. Porażone siewki zwykle zamierają, słabo porażone mogą przetrwać, jednak rzadko dorastają do wartości handlowej.
Fotografie przedstawiające objawy choroby - kliknij w miniaturkę aby zobaczyć zdjęcie w pełnym rozmiarze
Porażona roślina może wykształcić cebulę pod warunkiem, że grzybnia nie dotrze do miejsca wyrastania liści. W przypadku porażenia jednego liścia, zakażeniu ulega cała cebula. W porażonych częściach wytwarzają się zgrubienia z pylącymi zarodnikami. Rozwojowi choroby sprzyja temperatura 10-18°C. W temperaturze takiej nasiona kiełkują stosunkowo wolno, a okres podatności roślin na chorobę jest długi. Źródłem zakażenia roślin jest gleba, w której zarodniki grzyba mogą przetrwać przez szereg lat. Grzyb przenoszony jest przez wiatr, narzędzia, dymkę i materiał wysadkowy. |