Mączniak rzekomy cebuli jest bardzo groźną chorobą, która bardzo często wyrządza duże szkody na plantacjach cebuli nasiennej i konsumpcyjnej. Mączniaka rzekomego wywołuje grzyb Peronospora destruktor, który oprócz cebuli zwyczajnej atakuje szalotkę, siedmiolatkę i szczypiorek. Zimuje grzybnia w wysadkach cebuli lub w dymce.

Źródłem porażenia mogą być również pozostawione na polu w ubiegłym roku cebule, które nie zmarzły w zimie. Rośliny pierwotnie porażone maja nienormalny pokrój, płożą się, a liście są łuskowato wygięte, zielono-żółte lub żółte.

Fotografie przedstawiające objawy choroby - kliknij w miniaturkę aby zobaczyć zdjęcie w pełnym rozmiarze

Gdy temperatura przekroczy 10°C na liściach pojawia się początkowo szary, później fioletowy nalot zarodników grzyba. Rośliny łatwo zauważymy w maju i czerwcu na plantacjach cebuli z dymki. Zarodniki są przenoszone przez wiatr i dochodzi do wtórnej infekcji roślin. Zarodniki mogą pokrywać znaczną część pędu i liści w ciągu 2-3 dni. Porażona cebula z siewu reaguje na porażenie wzmożonym wyrastaniem nowych liści. Podczas okresów pogody zmiennej ciepłej i burzowej choroba wybucha gwałtownie niszcząc totalnie liście przed wykształceniem cebuli. Cebula taka ma kształt butelkowato wydłużony. W przechowalni przedwcześnie wydaje szczypior. Rozwojowi choroby sprzyja wilgotna pogoda i temperatura (optimum 11-18°C). Mączniaka rzekomego zwalczamy poprzez wprowadzenie właściwego zmianowanie, nie uprawy cebuli z siewu w sąsiedztwie upraw z dymką. Cebulę dymkę do nasadzeń trzymamy przynajmniej przez ostatnie 6 tygodni przed sadzeniem w temperaturze około 30°C. Na plantacjach nasiennych systematycznie prowadzimy selekcje negatywną. Mączniaka rzekomego zwalczamy za pomocą zapraw nasiennych i w ostateczności za pomocą odpowiednich fungicydów.